بررسی مقاومت بیوتیپ های یولاف وحشی (avena ludoviciana) به علفکش های کلودینافوپ پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها

به منظور بررسی مقاومت بیوتیپ­های یولاف وحشی جمع آوری شده از استان­های خوزستان و فارس به علف­کش­های کلودینافوپ­پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها )تراکسوس(، آزمایش­های زیست سنجی بذر در گلدان و در پتری­دیش بر روی هشت بیوتیپ یولاف وحشی مشکوک به مقاومت و یک بیوتیپ حساس به علف­کش، طی سال­های 89-1388 در موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور انجام گرفت.  در آزمایش­های زیست سنجی گلدانی که در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت، بیوتیپ­های یولاف وحشی در مرحله 2 تا 4 برگی در دامنه ای از 25/0 تا 16 برابر دز توصیه شده از هر علف­کش سم پاشی شدند. بر این اساس با توجه به دز توصیه شده هر علف­کش (8/0، 45/0و 5/1 لیتر در هکتار به ترتیب برای کلودینافوپ­پروپارژیل ،پینوکسادن و تراکسوس) دزهای به کار رفته برای کلودینافوپ­پروپارژیل شامل0، 16، 32، 64، 128، 256، 512 و 1024 گرم ماده موثره در هکتار، علف­کش پینوکسادن 0، 25/11، 5/22، 45، 90، 180، 360 و 720 گرم ماده موثره در هکتار و علف­کش تراکسوس 0، 87/16، 75/33، 5/67، 135، 270، 540 و 1080 گرم ماده موثره در هکتار بودند.  در آزمایش­های زیست­سنجی در پتریدیش، بعد از تعیین غلظت تفکیک کننده( 05/0، 03/0 و 01/0 میلی­گرم ماده موثره در لیتر به ترتیب برای کلودینافوپ­پروپارژیل ، پینوکسادن و تراکسوس) دامنه­ای از 25/0 تا 16 برابر غلظت تفکیک کننده از هر علف­کش بر روی بذور جوانه زده اعمال شد. نتایج حاصل از این آزمایش­ها نشان داد که تمام بیوتیپ­ها به کلودینافوپ­پروپارژیل مقاوم می­باشند و مقاومت عرضی به علف­کش­های کلودینافوپ­پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها )تراکسوس) در بیوتیپ­های مورد مطالعه خوزستان وجود داشت.  بیش از 37% درصد بیوتیپ­ها توسط پینوکسادن و یا تراکسوس کنترل شدند و درجه مقاومت تمام بیوتیپ­ها به تراکسوس پایین تر از درجه مقاومت آنها به سایرعلف­کش­ها بود.